Naar de kern

Soms voel je het ineens: een sterk verlangen naar “iets anders”. Misschien droom je van meer vrije tijd, of een andere baan met minder druk en meer autonomie, of van een boerderij in Italië. Vaak ligt onder dat beeld iets veel diepers.
Deze oefening helpt je om dat laag voor laag te ontdekken. Niet door te bedenken wat je moet veranderen, maar door te voelen wat eronder leeft.
Voel het verlangen, zonder oordeel
Zoek een rustige plek en sluit even je ogen. Haal een paar keer rustig adem.
Breng het verlangen voor je. Waar verlang je echt naar? Wat trekt je eraan?
Probeer het niet te analyseren, maar te voelen. Wat gebeurt er in je lichaam als je eraan denkt? Voel je ruimte of juist spanning? Warmte of onrust? Alles is goed. Het gaat er niet om dat je iets oplost, maar dat je contact maakt.
Pel af wat er allemaal meespeelt
Rond elk verlangen zitten gedachten en overtuigingen die er iets van vinden.
Misschien hoor je dingen als:
“Dat kan natuurlijk niet.”
“Ik moet blij zijn met wat ik heb.”
“Ik kan de mensen om me heen niet in de steek laten.”
Merk op wat er langskomt, en benoem ze zachtjes voor jezelf. Dit zijn je innerlijke critici. Vaak met de beste bedoelingen, maar ze maken het moeilijk om te voelen wat er écht onder zit. Laat ze er zijn, maar geef ze niet het laatste woord.
Vraag wat het verlangen je wil laten zien
Kijk dan opnieuw naar dat oorspronkelijke verlangen.
Stel jezelf de vraag:
Wat zou dit verlangen mij brengen, als ik het zou leven?
Wat hoop je te ervaren als je “op die boerderij in Italië” zou zijn? Misschien rust. Vrijheid. Meer tijd.
Maar kijk vooral nog wat dieper: gaat het om stilte en natuur…. of om meer autonomie bijvoorbeeld? Niet meer geleefd worden door diensten, deadlines of verwachtingen? Of misschien om meer ruimte voor creativiteit, echtheid, betekenis?
Soms ontdek je dat het verlangen niet om wéggaan gaat, maar om een ander soort aanwezigheid.
Om meer zeggenschap, meer rust in je tempo, meer regie in hoe jij wilt werken en leven.
Laat het beeld los, hou de essentie vast
Blijf even bij dat gevoel van rust, vrijheid of ruimte. Voel hoe dat is in je lichaam. Misschien kun je het zelfs een beetje ademen.
Vraag jezelf dan af: Hoe zou ik iets van dit gevoel kunnen toelaten in het leven dat ik nú leid?
Misschien betekent het vaker nee zeggen, meer ruimte nemen tussen afspraken, of een gesprek aangaan over hoe jij wilt werken.
Het hoeft niet radicaal. Soms begint het met één bewuste keuze.
Sluit af met een gebaar van trouw aan jezelf
Leg een hand op je hart of op je buik. Adem rustig.
Zeg in stilte tegen jezelf: Ik hoor wat er in mij leeft. Ik neem het serieus.
Laat het antwoord zich ontvouwen in zijn eigen tempo. Verlangen hoeft niet meteen te worden ingelost, het wil eerst erkend worden.
Als je de tijd neemt om te luisteren, ontdek je dat het vaak niet gaat om een ander leven, maar om een andere manier van aanwezig zijn in het leven dat je al leidt.