De weg van de hoop

Soms heb je woorden nodig die niets willen oplossen, maar wel iets openen. Woorden die helpen om te blijven staan bij wat ertoe doet, juist wanneer de uitkomst onzeker is.

De weg van de hoop, toegeschreven aan Václav Havel, is zo’n tekst. Een uitnodiging om te blijven handelen vanuit wat zinvol is, los van resultaat of succes.

Dit gedicht raakt aan waar wij bij mpowr voor staan. Aan werken en leven vanuit regie, aandacht en verantwoordelijkheid. En aan de diepe overtuiging dat echte verandering begint bij hoe we ons verhouden tot onszelf, tot elkaar en tot het systeem waarvan we deel uitmaken.

We delen dit gedicht hier in zijn geheel, omdat het ons helpt om te blijven kiezen voor wat klopt.

Neem de tijd om te lezen. En lees vooral wat er voor jóu in zit.

De weg van de hoop.

Diep in onszelf dragen we hoop:
als dat niet het geval is,
is er geen hoop.

Hoop is de kwaliteit van de ziel
en hangt af
van wat er in de wereld gebeurt.

Hoop is niet te voorspellen
of vooruit te zien.
Het is een gerichtheid van de geest,
een gerichtheid van het hart,
voorbij de horizon verankerd.

Hoop in deze diepe krachtige betekenis
is niet het zelfde als vreugde
omdat alles goed gaat
of bereidheid je in te zetten
voor wat succes heeft.

Hoop is ergens voor werken
omdat het goed is,
niet omdat het kans van slagen heeft.

Hoop is niet hetzelfde als optimisme
evenmin de overtuiging
dat iets goed zal aflopen.
Wel de zekerheid dat iets zinvol is
afgezien van de afloop,
het resultaat.