Wie kies ik hierin te zijn?
Na de zomervakantie vraag jij je vast af hoe je je energie op peil kan houden. Omdat je weet dat je soms aan het ‘vakantie-hoppen’ bent. Je gebruikt je vakanties om overeind te blijven in je werk. Alsof je vakantie een paracetamol is tegen de stress en drukte die je tussen de vakanties door ervaart.
Want je kent het vast:
- Je start de vakantie met een lege mailbox, maar bij terugkomst ben je één week bezig om weer ‘bij te zijn’
- Je begint weer direct met een (nacht)dienst, omdat je collega’s ook vakantie hebben
- Je spreekuur is overvol met telefoontjes, omdat patiënten er met je waarnemer niet helemaal uitkwamen en je toch graag zelf even willen spreken
- Die vergadering die je dacht mis te lopen (gelukkig…), is verplaatst tot na jouw vakantie
- In je vakantie heb je een taak toebedeeld gekregen, omdat iedereen dacht dat jij er heel geschikt voor zou zijn
- En dan nog…’oh, goed dat ik je zie, we moeten nu echt starten met…’
Begint de energie al een beetje weg te lekken?
Energieverlies heeft altijd te maken met jouw reactie op een situatie. Een heel verdrietige omstandigheid hoeft niet direct energieverlies te geven…Een situatie wordt pas stressvol – dan zijn het stressoren, door jouw reactie erop. Reactief worden in gedachten, in gedrag, in het aanscherpen van je overtuigingen of het verzamelen van munitie, kost altijd energie. Dus de situatie is hier niet verantwoordelijk voor, maar wel je reactie erop.
Onderzoek jezelf eens hierin. Wat zijn stressoren voor jou? En hoe is je reactie? Reageer je uit de dramadriehoek? Trek je een muur op? Bemoeien je innerlijke criticus en alle saboteurs zich ermee? Dit geeft allemaal energieverlies.
In alle uitdagingen of situaties is er eigenlijk één vraag die je direct een gevoel van pro-activiteit en autonomie geeft, één vraag die je energiebalans positief ondersteunt – vóór, ín en ná een vakantie.
Wie kies ik hierin te zijn?
Deze vraag is heel krachtig…
Het geeft je namelijk in al die situaties een heel snel reflectiemoment. Je afvragen wie je hierin wilt zijn en daarvoor kiezen, creëert afstand tot de situatie en het geeft je direct een gevoel van autonomie. Je kan je reactie en houding namelijk altijd kiezen. Dan worden ze proactief in plaats van reactief.
Het gevoel een keuze te hebben kalmeert je ‘reptielenbrein’, zodat je uit een vecht, vlucht of vries-reactie blijft. Het stelt je in staat helderder te denken en coherente acties te ondernemen. Op deze wijze bepaal je zelf hoe jij met al die verschillende situaties omgaat. Vanuit je eigen leiderschap.
Ervaar het maar eens!